Αναζήτηση
logo
Λίμνες Ζηρέλια

Οι λίμνες Ζηρέλια, κοντά στην Ευξεινούπολη, υγροβιότοπος με μεγάλο περιβαλλοντικό ενδιαφέρον. Σε γειτονικό ύψωμα  (μαγούλα Ζηρέλια) έχει εντοπιστεί προϊστορική ακρόπολη, σύγχρονη με τους οικισμούς στο Διμήνι και το Σέσκλο.Το τελευταίο διάστημα επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι οι λίμνες των Ζηρελίων έχουν δημιουργηθεί από μετεωρίτες που έπεσαν στη Γη.

Από το μέσον περίπου του νότιου περιφερειακού δρόμου της Ευξεινούπολης με νότια διεύθυνση ξεκινάει αγροτικός δρόμος. Μετά το πέρασμα του από ποτάμι, η διεύθυνση του γίνεται δυτική και η πορεία του μέσα από τους αγρούς. Τρία περίπου χιλιόμετρα πιο πέρα περνάει δίπλα από δύο λιμνούλες, είναι οι λίμνες Ζηρέλια.

Η περιοχή αυτή είναι ένα από τα πιο αξιόλογα σημεία της περιοχής και είναι παράλειψη για τον επισκέπτη του Αλμυρού να μην την επισκεφτεί. Συνδυάζει τρεις διαφορετικές ιδιότητες: α) είναι ένα σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο, β) αποτελεί έναν μικρό αλλά ιδιαίτερο υδροβιότοπο και γ) ανάμεσα στις λίμνες υπάρχει μια αξιόλογη αρχαιολογική θέση.

Οι λίμνες είναι δύο, με κυκλικό σχήμα. H μεγαλύτερη (δυτική) με διάμετρο 300μ. και η μικρότερη με διάμετρο 250μ., βρίσκονται σε υψόμετρο από την θάλασσα 130 μέτρων και τα κέντρα τους απέχουν μεταξύ τους 500 μέτρα. Ο πυθμένας τους με σχήμα πιάτου έχει μέγιστο βάθος για την μεγαλύτερη 10,5μ. και για την μικρότερη 9,5μ.
Η δημιουργία τους είναι σχετικά πρόσφατη και οφείλεται σε εκρήξεις αερίων και μόνο, δηλαδή ήταν η απαρχή της δημιουργίας ηφαιστείου, η οποία στην προκειμένη περίπτωση δεν είχε συνέχεια. Τα κοιλώματα που δημιουργήθηκαν από τις εκρήξεις στην συνέχεια πληρώθηκαν από νερό και δημιούργησαν τις λίμνες τύπου Maare.

Ανατολικά της μεγάλης λίμνης υπάρχει μικρός γήλοφος τον οποίο από αιώνες οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν για οικιστική εγκατάσταση. Με το πέρασμα του χρόνου στο σημείο εκείνο δημιουργήθηκε μια Μαγούλα. Αρχαιολογικές ανασκαφές των αρχών του 20ου αιώνα έδειξαν οκτώ διαφορετικά επίπεδα εγκατάστασης και κατοίκησης από τα νεολιθικά χρόνια.

Σήμερα είναι σε εξέλιξη δυο διερευνητικές αρχαιολογικές τομές μια από την ΙΓ’ ΕΠΚΑ και μια από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Πιστεύουμε πως  με το πέρας των εργασιών των δυο αυτών ανασκαφών θα γνωρίζουμε με ακρίβεια την ιστορία αυτής της θέσης, η οποία οπωσδήποτε έχει και άμεση σχέση με την εξέλιξη της ευρύτερης περιοχής.

Οι όχθες των λιμνών έχουν καλυφθεί από υδρόβια βλάστηση η οποία σχηματίζει δακτυλίδια με αρκετό πάχος, ενώ μέσα σ’ αυτή ζουν ψάρια. Η βλάστηση αυτή με την τροφή και την προστασία που παρέχει έχει δημιουργήσει συνθήκες υδροβιοτόπου, ο οποίος προσελκύει χιλιάδες πουλιά. Εάν κανείς βρεθεί εκεί κατά την δύση του ηλίου και λίγο πριν νυχτώσει και τα πουλιά κουρνιάσουν, θα έχει την χαρά να απολαύσει μια συμφωνία από τα τιτιβίσματα χιλιάδων πουλιών, ενώ παράλληλα μπροστά του θα εμφανιστεί ολόκληρο το Κρόκιο πεδίο, ο Παγασητικός και το Πήλιο.

Από το βιλίο ΑΛΜΥΡΟΣ – ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, Μάρτιος 2008