Κουράλιος ήταν το αρχαίο όνομα του χειμάρρου ο οποίος ξεκινάει από τις ψηλές κορυφές της Όθρυος και καταλήγει στον Παγασητικό, αφού καλύψει μια μεγάλη απόσταση μέσα στο βουνό και κόψει το Αθαμάντιο πεδίο στα δύο. Σήμερα οι ντόπιοι τον ονομάζουν Ξηριά, γιατί νερό έχει μόνον μετά από νεροποντή ή τον χειμώνα μετά τις χιονοπτώσεις.

Στα αρχικά του τμήματα, ψηλά στο βουνό έχει πηγές και νερό αστείρευτο, δεν είναι όμως αρκετό για να φτάσει ως τον κάμπο και λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω χάνεται σε υπόγειες διαδρομές.

Κατηφορίζοντας από ψηλά, δημιουργεί μεγάλες εναλλαγές, αλλού με απόκρημνα φαράγγια και αλλού με γαλήνιες ρεματιές, ενώ σ’ όλο του το μήκος δέχεται νερά και από άλλα μικρότερα ρέματα. Στις όχθες του υπάρχουν δεκάδες κοιλώματα και σπήλαια.

Το έβγα του στον κάμπο γίνεται από μία επιβλητική βράχινη πόρτα, ενώ σε όλο του το μήκος είναι κατάφυτος από πλατάνια. Στα μισά του κάμπου συναντά την πόλη του Αλμυρού στα βόρειά του, ενώ πέντε χιλιόμετρα πιο κάτω καταλήγει στην θάλασσα.

από το βιλίο ΑΛΜΥΡΟΣ – ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, Μάρτιος 2008