Ήταν διώροφο με δύο αίθουσες στο ισόγειο, τέσσερις συν το γραφείο καθηγητών στον πρώτο όροφο, μία αίθουσα γυμναστικής στο υπόγειο και μια αποθήκη. Το 1963 για να καλυφθούν οι τότε ανάγκες αιθουσών οικοδομείται το μικρό κτήριο, που συνηθίζεται να ονομάζεται Πέτρινο.
Το Γυμνάσιο Αλμυρού πέρα από τα παιδιά της πόλης φιλοξενούσε και τα παιδιά από ολόκληρη την περιοχή (τέως επαρχία Αλμυρού), έτσι κατά τα έτη 1971 έως 1975 οι μαθητές αναφέρεται ότι ξεπερνούσαν τους χίλιους. Το στεγαστικό – όπως είναι λογικό- ήταν οξύ πρόβλημα και έτσι το 1976 με την δημιουργία του νέου κτηρίου στην θέση «Πλατάνια» το εκπαιδευτήριο μεταφέρεται.
Στο Γυμνάσιο στεγάζονται οι τεχνικές σχολές της πόλεως ως το 1980, που ο μεγάλος σεισμός τραυματίζει το κτίριο, το οποίο εγκαταλείπεται. Το 1986 η Ε’ Εφορεία Νεότερων Μνημείων του υπουργείου πολιτισμού το χαρακτηρίζει διατηρητέο μνημείο, ως έργο τέχνης και αρχίζει ένας μαραθώνιος για την επισκευή του η οποία ολοκληρώνεται το 2001.
Έτσι, μαζί με το Μουσείο της πόλης που βρίσκεται απέναντι του και το Πέτρινο, (του οποίου η μια αίθουσα έχει παραχωρηθεί για στέγαση των γραφείων της Φιλάρχαιου Εταιρίας Αλμυρού, εταιρίας που τόσα πολλά έχει προσφέρει για την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής), θα αποτελέσουν ένα ιστορικοπολιτιστικό τρίπτυχο.