Η παραγωγή Τσαγιού στη Βρύναινα και στον Άγιο Ιωάννη άρχισε πριν σαράντα περίπου χρόνια και είναι η κύρια απασχόληση των κατοίκων του χωριού. Η παραγωγή είναι πλήρως βιολογική και διακρίνεται για την ποιότητά του. Η Βρύναινα και ο Άγιος Ιωάννης, Τοπικές Κοινότητες του Δήμου Αλμυρού παράγουν περισσότερο από το 80% της πανελλαδικής παραγωγής σε τσάι του βουνού (mountain tea).
Το αφέψημα από το φυτό προτιμάται πολύ από τους Έλληνες, ειδικά τους χειμερινούς μήνες, λόγω της ευεργετικής του επίδρασης σε κρυολογήματα και φλεγμονές του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, ιδιότητες που ενισχύονται με την προσθήκη μελιού. Οι ευεργετικές επιδράσεις οφείλονται στην αντιφλεγμονώδη, βακτηριοστατική και αντιοξειδωτική δράση του. Ακόμη θεωρείται ευστόμαχο, εφιδρωτικό, τονωτικό, αντιερεθιστικό και αντιανεμικό διότι περιέχει Fe (Floca et al 1981). Οργανοληπτικά το ρόφημα είναι πολύ εύγευστο και αρωματικό, ενώ μπορεί να καταναλωθεί ζεστό ή κρύο, με ζάχαρη, μέλι ή και σκέτο. Το συγκεκριμένο Τσάι μεγαλώνει και το βρίσκουμε σε υψόμετρο 1000μ στο όρος Όθρυς.
Στην Ελλάδα είναι γνωστό από την αρχαιότητα και αναφέρεται από το Θεόφραστο (372-287 π.Χ.) και τον Διοσκουρίδη (10 μ.Χ. αιώνα). Το επιστημονικό του όνομα Sideritis προέρχεται από τη λέξη σίδηρος και κατά μια εκδοχή δόθηκε στο φυτό, εξαιτίας της ικανότητάς του να θεραπεύει τις πληγές που προκαλούνται από σιδερένια αντικείμενα. Σύμφωνα με άλλη, επειδή αποτελεί φυσική πηγή σιδήρου, αφού στα ροφήματα που παρασκευάζονται από αυτό περιέχεται αρκετός σίδηρος. Μια τρίτη άποψη υποστηρίζει ότι η ονομασία του οφείλεται στο σχήμα των δοντιών του κάλυκα, που μοιάζουν με αιχμή λόγχης.
Το γένος Sideritis L. περιλαμβάνει μια πληθώρα φυτικών ειδών αποτελούμενων από ποώδη ετήσια, ποώδη πολυετή καθώς και μικρούς θάμνους. Πρόκειται για αρωματικά – φαρμακευτικά φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των Χειλανθών (Lamiaceae). Τα περισσότερα είδη του γένους Sideritis αποτελούνται από πολυετή ποώδη φυτά, τα οποία αυτοφύονται σε χώρες της Μεσογείου, ενώ πολλά είδη του γένους αυτού υπάρχουν και στην Ασία.
Σ΄ αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί το σχόλιο του Κoedam ενός διακεκριμένου επιστήμονα στο χώρο αυτό. Όπου προσδιορίζει τη διαφορά μεταξύ μαύρου τσαγιού και του σιδερίτη . Αναφέρει ότι το ρόφημα των ειδών Sideritis έχει σχεδόν το άρωμα του ίδιου του φυτού, μια και αυτό δεν έχει αλλοιωθεί (εκτός της ξήρανσης δεν έχει υποστεί ζύμωση ή κάποια άλλη αλλοίωση). Αντίθετα το άρωμα και η γεύση στο ρόφημα του μαύρου τσαγιού οφείλεται στα στάδια επεξεργασίας του φυτού. Είναι λοιπόν φανερά ευδιάκριτο πως ο σιδερίτης υπερτερεί του μαύρου τσαγιού.
