Γραπτές πηγές που να βεβαιώνουν τη χρονολογία της ίδρυσης του χωριού των Αγίων Θεοδώρων δεν υπάρχουν. Η “πορεία” του μέσα στα χρόνια σώθηκε χάρη στις μνήμες και τις διηγήσεις των παλαιότερων. Το παλαιό χωριό των Αγίων Θεοδώρων (Παλαιοχώρι) κάηκε από τους Τούρκους μόλις κηρύχτηκε η επανάσταση του 1821.

Από τότε η ζωή των κατοίκων ήταν νομαδική (σκηνίτες – κτηνοτρόφοι). Στεγάστηκαν σε καλύβες στο ίδιο μέρος, άλλοι πήγαν στο γειτονικό χωριό Χαμάκω και σε άλλες γειτονικές αγροικίες. Το σημερινό χωριό χτίστηκε το 1845, μετά από μετακίνηση του πληθυσμού από το Παλαιοχώρι. Το παλιό χωριό (Παλαιοθόδωρος), με ιστορία αρκετών εκατονταετιών, ελευθερώθηκε από τον Τουρκικό ζυγό με τη συνθήκη της Ανδριανούπολης, το 1829. Στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση η παρουσία του κράτους ήταν σκιώδης έως ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα ο μεγάλος οπλαρχηγός Βελέντζας να καταφέρει (για δικούς του σκοπούς) να δημιουργήσει ένα παραλιακό χωριό, το Αχίλλειο στη θέση Τραχήλι, αναγκάζοντας πληθυσμούς να μετακινηθούν από τα χωριά Άγιοι Θεόδωροι, Χαμάκω και Κουρουκλέντι. Η γύρω περιοχή, όμως, ήταν ελώδης και νοσογόνος με πάρα πολλά κουνούπια. Σαν αποτέλεσμα οι κάτοικοι προσβλήθηκαν από ελονοσία και ο πληθυσμός αποδεκατιζόταν. Όλα αυτά συνέβαιναν μέχρι το θάνατο του οπλαρχηγού Βελέντζα. Έπειτα οι κάτοικοι ζήτησαν τη λύτρωση από την ελονοσία εγκαταλείποντας το παραθαλάσσιο χωριό και γύρισαν στα αρχικά τους χωριά στους Αγίους Θεοδώρους, στη Χαμάκω, στο Κουρουκλέντι. Από τον Παλαιοθόδωρο, σήμερα, σώζονται μόνο τα ερείπιά του, βόρεια του σημερινού χωριού, που είναι πολύ μεταγενέστερο.

Το χωριό των Αγίων Θεοδώρων, δεσπόζει σε ένα λόφο με 200 περίπου μέτρα ύψος, μόλις 3 χλμ από την Εθνική οδό Αθηνών – Θεσσαλονίκης. Οι κάτοικοί του υπολογίζονται στους 500 και οι περισσότεροι από αυτούς ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι Άγιοι Θεόδωροι αποτελούν ένα φιλόξενο χωριό, με πολύ πράσινο και φυσικές ομορφιές, ιδανικό τόπο προορισμού για τους καλοκαιρινούς, και όχι μόνο παραθεριστές. Σήμερα αποτελεί Τοπική Κοινότητα του Δήμου Αλμυρού.