Το χωριό Κωφοί είναι κτισμένο στους πρόποδες του όρους Οθρυς και απέχει από τον Αλμυρό 12χλμ. Σήμερα κατοικούν στο χωριό περίπου 180 άνθρωποι. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και εν μέρει με την γεωργία. Οι φυσικές ομορφιές του βουνού Όθρυς, το υψόμετρο, το κλίμα, ο καθαρός αέρας, το πράσινο, τα ελατοδάση, τα κρύα νερά, η μορφολογία του εδάφους είναι αρκετά και κατάλληλα κίνητρα για να επισκεφτεί κάποιος τους Κωφούς.

Βρίσκεται στην ίδια θέση και με το ίδιο όνομα από τη βυζαντινή περίοδο. Στην ίδια θέση υπήρχε άγνωστη πόλη, της οποίας βρίσκονται ερείπια. Πιθανολογείται ότι πρόκειται περί της αρχαίας Ερινεού ή της Κορώνειας. Έχει ύπαρξη 2.300 ετών περίπου. Επειδή στην περιοχή υπήρχε δασική έκταση οι κάτοικοι του χωριού ζούσαν από την ξυλεία των δασών της περιοχής και από την κτηνοτροφία.

Η αρχαιότητα του χωριού αποδεικνύεται με την ανακάλυψη, από τον Νικ. Γιαννόπουλο, αρχαίων ελληνικών τειχών του 300 π.χ., αρχαίων τάφων και μιας πλάκας στην οποία αναγράφονται πράξεις απελευθερώσεως δούλων και αναφέρονται οι στρατηγοί των Θεσσαλών, Παυσανίας και Ευβίοτος, καθώς επίσης και τέσσερις Φθιωτικοί μήνες.

Η σπουδαία αυτή επιγραφή βρίσκεται στο Μουσείο Αλμυρού στην αίθουσα επιγραφών. Επειδή κατά τα έτη 1889-90 βρέθηκαν ερείπια ρωμαϊκού λουτρού, γυάλινα αγγεία καθώς και νομίσματα Ρωμαϊκών και Βυζαντινών χρόνων, έπεται ότι η αρχαία αυτή πόλη εξακολουθούσε να υπάρχει και κατά τους Ρωμαϊκούς και Βυζαντινούς χρόνους.

Επί τουρκοκρατίας το χωριό ήκμαζε και ήταν πολυπληθές. Κατοικούνταν από 300 οικογένειες περίπου. Ήταν η έδρα του τοπάρχου Τούρκου της επαρχίας Αλμυρού «Βοεβόδα» και πρωτεύουσα ολόκληρης της επαρχίας Αλμυρού. Επίσης, ήταν η έδρα των επισκόπων Ζητουνίου και Κοκοσίου. Ένα κεφαλοχώρι με διοίκηση Δημογέροντα, έδρα Μητροπολίτη και Ιεροδίκη.

Η εκκλησία του χωριού που τιμά το όνομα των Αγίων Αποστόλων χτίστηκε πριν το 1465, είναι μικρή και σκοτεινή των βυζαντινών χρόνων με τοιχογραφίες αγίων από το 1665 επί επισκόπου Νεοφύτου. Επίσης υπάρχει η εκκλησία του προφήτη Ηλία κτισμένη στο βουνό Όθρυς.

Το χωριό έπαθε μεγάλη καταστροφή κατά τα έτη 1774-1775 λόγω του βαρύτατου χειμώνα. Τότε καταστράφηκε η κτηνοτροφία και τα μεγάλα ζώα. Από την Εθνική Επανάσταση του 1821 και μετά άρχισε να παρακμάζει λόγω των συνεχών επαναστάσεων και των ληστειών. Από το 1881, με την προσάρτηση της Θεσσαλίας στο ελληνικό κράτος το χωριό ησύχασε από τους ληστές και από τότε αρχίζει η εκ νέου ανάπτυξή του.

Στους Κωφούς γεννήθηκε το 1740 ο αείμνηστος Στέφανος Κομμητάς ένας από τους μεγάλους άνδρες της νέας Ελλάδας, ο οποίος πέθανε το 1840 στη Βουδαπέστη σε βαθύ γήρας. Ήταν άριστος γνώστης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στην οποία και έγραψε πολυάριθμα συγγράμματα. Από το 1800 και εξής είχε εκδώσει όλα τα βιβλία για την τότε σπουδάζουσα ελληνική νεολαία: Αριθμητική, Άλγεβρα, Ρητορική, Εκκλησιαστική ιστορία κλπ. Τα συγγράμματα του είχαν εισαχθεί σε όλα τα σχολεία του Κράτους. Το όνομά του έχει δοθεί σε οδό της πόλεως του Αλμυρού εις μνήμην του.

Αρχείο Ζούπη Κωνσταντίνου

Οι Κωφοί αποτελούν Τοπική Κοινότητα του Δήμου Αλμυρού. Πολύ κοντά στο χωριό, στον οικισμό της Όθρυς «Τσατάλι» σε υψόμετρο 1240μ. έχει ανεγερθεί μνημείο – παρεκκλήσι της Πολεμικής Αεροπορίας για τα θύματα της 5-2-1991 Αεροπορικής τραγωδίας, όπου συνετρίβη το αεροσκάφος C130.